آنفولانزا در بارداری
آنفلوانزا چیست و در بارداری چه خطراتی دارد؟
آنفلوانزا، عفونتی رایج در مجاری تنفسی است که بیشتر در فصول پاییز و زمستان مشاهده می‌شود. این بیماری که توسط ویروس‌های سریع‌الانتقال ایجاد می‌شود، در میان زنان باردار به شکل محسوسی می تواند شدیدتر ظاهر گردد و می‌تواند به مشکلات جدی تری نظیر پنومونی و نیاز به بستری در بیمارستان منجر شود. به علاوه، بارداری در مواجهه با آنفلوانزا خطراتی را برای جنین ایجاد می‌کند و تحقیقات نشان می‌دهند که این شرایط ممکن است خطر سقط جنین، نقائص مادرزادی، تولد نوزاد نارس و کمبود وزن در هنگام تولد را افزایش دهد. البته تمامی مادران مبتلا به آنفلوانزا این عوارض را تجربه نمی‌کنند، اما خطر ابتلا به نوع شدید این بیماری و عوارض آن در دوران بارداری بیشتر است. بر این اساس، پرهیز از ابتلا به آنفلوانزا در طول بارداری بسیار حائز اهمیت است.
آنفلوانزا، که به آن آنفولانزا نیز گفته می‌شود، بیماری‌ای است که از دیرباز بشریت را درگیر ساخته است. این بیماری تنفسی در طول تاریخ، اپیدمی‌های متعددی را به وجود آورده که منجر به مرگ و میرهای گسترده شده است. شاید معروف‌ترین و مرگبارترین آنها، همه‌گیری آنفولانزای اسپانیایی در سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ باشد که تخمین زده می‌شود بیش از پنجاه میلیون نفر را به کام مرگ کشید. با پیشرفت‌های پزشکی و توسعه واکسیناسیون، تاثیر این بیماری بر جامعه بشری به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است، هرچند که همچنان هر ساله شاهد اپیدمی‌های فصلی آن در سراسر جهان هستیم.
علائم آنفولانزا در بارداری
علائم آنفولانزا با سرماخوردگی در بارداری مشابهت زیادی دارد از جمله این علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سردرد
- تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد
- لرز
- بدن درد
- خستگی مفرط
- احساس ضعف
- سرفه
- تنگی نفس
- گلودرد
- آبریزش بینی
- استفراغ یا اسهال
- از دست دادن اشتها
پیشگیری از آنفلوانزا در بارداری
کارهای ساده‌ای وجود دارند که می‌توانند به عنوان اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفلوانزا مورد استفاده قرار گیرند. برخی از این اقدامات عبارتند از:
- شستشوی مرتب دست‌ها به‌خصوص پس از دست دادن
- استراحت و خواب کافی
- مصرف مایعات فراوان
- دست ندادن با افراد بیمار
- ضدعفونی کردن وسایل افراد مبتلا
- استفاده از ماسک در مکان های عمومی
- تزریق واکسن آنفولانزا
واکسیناسیون برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا
واکسن آنفلوانزا به عنوان اثربخش‌ترین روش پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا در طول بارداری شناخته شده است. تحقیقات متعدد ثابت کرده است واکسیناسیون برای مادر باردار و نوزاد متولدنشده ایمن و بی‌خطر است. با این وجود، توصیه می‌شود که زنان باردار و زنانی که اقدام به بارداری نموده‌اند از تزریق نوع استنشاقی واکسن آنفلوانزا (LAIV)، که حاوی ویروس زنده است، اجتناب کنند. علاوه‌بر مزایای جلوگیری از ابتلای مادر به آنفولانزا در دوران بارداری، واکسن آنفولانزا برای جنین نیز سودمند است. زیرا هنگامی که یک مادر در حین بارداری واکسینه می‌شود، آنتی‌بادی‌ها از طریق جفت به جنین منتقل شده و جنین را تا شش ماه پس از تولد در برابر آنفولانزا محافظت می‌کنند. ایمنی واکسن آنفولانزا برای مادرانی که شیرده هستند نیز ثابت شده است.
چه کسانی باید در برابر آنفلوانزا واکسینه شوند؟
بهتر است همه خانم های باردار واکسن آنفولانزا را تزریق کنند اما واکسیناسیون بویژه در مادران بارداری که دچار بیماری های زمینه ای مخصوصاً بیماری قلبی ، آسم ، دیابت و ایدز هستند و یا در دسته بارداری پرخطر قرار دارند اکیداً توصیه شده است.
چه زمانی واکسن آنفلوانزا را دریافت کنیم؟
توصیه شده است که واکسیناسیون علیه آنفولانزا در اوایل فصل شیوع آنفولانزا (مهرماه) انجام شود اما مادران باردار می‌توانند هر زمان در طول دوران بارداری واکسیناسیون را انجام دهند و از این جهت محدودیتی وجود ندارد.
عوارض واکسن آنفلوانزا
پس از دریافت واکسن انفلوانزا ممکن است عوارض جانبی اندکی مانند درد، التهاب و قرمزی در محل تزریق واکسن آنفلوانزا رخ دهد.
در صورت ابتلا به آنفولانزا در زمان بارداری چه باید کرد؟
در صورت ابتلا به آنفولانزا در زمان بارداری، اگر هر یک از علائم آنفولانزا را تجربه کردید، بلافاصله مسئله را به پزشک خود اطلاع داده و با ایشان مشورت کنید. پزشک بر حسب شدت آنفولانزا داروهای مناسب و کم‌خطری را برای درمان تجویز خواهد نمود. علاوه‌بر دارودرمانی استراحت فراوان و نوشیدن مقدار زیاد مایعات، مصرف سوپ و مایعات گرم به تسریع روند بهبودی کمک خواهد کرد.
در صورت بروز هر کدام از علائم زیر به اقدامات اورژانسی نیاز دارید و باید بلافاصله به یک مرکز درمانی مراجعه نمایید:
- تنفس دشوار یا تنگی نفس
- احساس درد یا فشار در قفسه سینه یا شکم
- سرگیجه یا گیجی ناگهانی
- استفراغ شدید یا مداوم
- کاهش حرکات جنین یا حرکت نکردن آن
- تب ۳۹ درجه یا بیشتر یا وجود تبی که در عرض ۲۴ ساعت با وجود مصرف استامینوفن پایین نیامده باشد.
دیدگاهتان را بنویسید